آکادمی و موسسه علمی پژوهشی ابن سینا

در اینجا کلمه سرنام در معنای غیردقیق خود برای فشار به هر نوع اختصار به کار رفته است. سرنام ها در نگارش علمی هدف بسیار مهمی را دنبال می‌کنند: برای سرعت بخشیدن به مطالعه و سهولت درک محتوای مقاله. بنابراین استفاده از سرنام نیازمند آن است که حروف اختصاری ماهیت آشنا داشته باشند و به میزان چشمگیری منجر به صرفه‌جویی در فضا و یا جلوگیری از تکرارهای آزاردهنده شوند. صرفاً زمانی می‌توان از سرنام استفاده کرد که در طول متن بارها به آن اشاره شده (یعنی پنج بار یا بیشتر) و یا زمانی که بسیار مصطلح و رایج هستند. نویسندگان موظف به استفاده از سرنام ها نیستند- زمان استفاده از آنها و یا استفاده یا عدم استفاده از آنها بر عهده خود نویسندگان است. افزون بر این، پژوهشگران باید از حروف اختصاری غیر رایج اجتناب نمایند (اگر خواننده با حروف اختصاری آشنا نیست، استفاده از آنها به جای کمک کردن منجر به اختلال در خوانش مقاله می‌شود). 

در اغلب مقالات علمی در استفاده از حروف اختصاری افراط می‌شود. به نظر می‌رسد که نویسندگان علاقه زیادی به استفاده از حروف اختصاری دارند، مخصوصاً اگر شخصا سرنام یا حروف اختصاری را اختراع کنند. راهنمای سبک شیکاگو (که حدود 35 صفحه از فصل خود را به موضوع حروف اختصاری اختصاص داده است) چنین توصیه می‌نماید که خوانندگان که مجبورند تعداد زیادی از حروف اختصاری را دنبال کنند - مخصوصاً موارد ناآشنا- از مسیر اصلی منحرف می‌شوند. احتمال این اتفاق برای خوانندگان بیشتر از نویسندگان است (افرادی که با حروف اختصاری خود آشنایی بیشتری دارند).
برای کمک به نویسندگان جهت استفاده از سرنام ها، در ادامه به چند قانون کلی در مورد زمان و چگونگی استفاده از حروف اختصاری در مقالات علمی اشاره شده است:

1- از حروف اختصاری در عنوان استفاده نکنید، مگر آنکه (الف) این موضوع منحصراً توسط حروف اختصاری خود شناخته شده و یا در کل موضوع شناخته شده و کار پرکاربرد است؛ (ب) حروف اختصاری دارای بیش از یک معنی نیست. به عنوان مثال حرف اختصاری CD به طور گسترده در صنعت نیمه رسانه‌ها برای بعد انتقادی، در حوزه موسیقی و ذخیره‌سازی داده برای لوح فشرده و در برخی از حوزه‌های اپتیک برای قطبش دورانی، در اقتصاد برای سند سپرده و در سایر حوزه ها در معانی دیگر به کار می‌رود. حروف اختصاری نباید در عنوان هجی شوند- اگر قرار است کلمه کامل را بنویسید، پس از حروف اختصاری استفاده نکنید.

2- کلمات اختصاری استاندارد برای واحدهای اندازه‌گیری و عناوین شیمیایی که ماهیت شناخته شده و پرکاربرد دارند، در عنوان، چکیده، متن مقاله قابل کاربرد هستند و نیازی به درج کلمه کامل وجود ندارد.

3- حروف اختصاری وقتی برای اولین باردر متن مقاله به کار می‌روند باید به طور کامل نوشته شوند.

4- از  استفاده از حروف اختصاری در چکیده پرهیز کنید مگر آنکه حرف اختصاری رایج و قابل درک بوده و در متن چکیده چند بار مورد استفاده قرار گرفته باشد. اگر یک سرنام در چکیده استفاده شده است، باید در چکیده عنوان کامل آن درج شود و سپس وقتی برای اولین بار در متن مقاله به کار می‌رود باید مجدداً بیان شود. 

5- وقتی حرف اختصاری یک بار در متن مقاله تعریف شد، مجدداً آن را تعریف نکنید. استثنا: اگر حرف اختصاری درتوضیح زیر یک شکل استفاده شده و در همانجا به طور کامل بیان شده است، وقتی برای اولین بار در متن اصلی به کار می‌رود باید مجدداً بیان شود. بیان شکل کامل حروف اختصاری در زیر یک شکل برای آن دسته خوانندگانی که قبل از تصمیم گیری به مطالعه اقدام به وارسی اشکال و تصاویر می نمایند، بسیار کمک‌کننده است. به طور کلی بهتر است تصاویر و توضیحات زیر آنها بدون حروف اختصاری باشند مگر آن که این حروف اختصاری بسیار رایج و پرکاربرد باشند. 

6- ممکن است حروف اختصاری چند لایه باشند، اما شرط آشنایی عمومی با آنها بسیار حائز اهمیت است. به عنوان مثال، VHDL=VHSIC زبان توصیف سخت افزاری است، که در آن VHSIC سرنام مدار یکپارچه بسیار پرسرعت است. 

7- برخی از سرنام ها به قدری پرکاربرد هستند که به مرور به یک کلمه تبدیل می شوند (مانند لیزر یا سونار) و به جای فهرست حروف اختصاری در لغت نامه های معمول درج می شوند. نیازی به نوشتن کامل این کلمات وجود ندارد.

اگر این اصول و قوانین رعایت شوند، استفاده از حروف اختصاری به جای آنکه مشکل آفرین باشند به درک خواننده نیز کمک بسزایی می نماید. این همیشه باید به عنوان هدف مد نظر قرار بگیرد. در شرایطی که مردد هستید، از تعداد کمتری از حروف اختصاری استفاده کنید.